Balanciaga: Meesterlijk Zwart                                                                       
Christóbal Balanciaga (1895–1972) werd door destijds door beroemde couturiers beschouwd als ‘le maître’ onder hen. Al op zijn twaalfde jaar is Christóbal in de leer als kleermaker en hij leert hij het vak door en door. In 1919 opent hij in San Sebastian zijn eerste modehuis. Na de val van het Spaanse koningshuis en daarmee ook de teloorgang van de aristocratie, verliest Balanciaga zijn belangrijkste clientèle en verplaatst hij In 1939 zijn modehuis naar Parijs.

Zijn favoriete kleur is zwart. Zwart is ook een kleur met een zekere traditie in Spanje bij de adel en de kerk. Het maken van zwart stoffen is kostbaar vanwege de vele kleurbaden. Ook in ons land is in de 17e eeuw is daarom het dragen van zwarte kleding, ondanks een zekere bescheidenheid die er van uitgaat, ook een teken dat iemand zich het dragen van deze dure stoffen kan permitteren.

De kleur zwart biedt Balanciaga volop gelegenheid zijn kunstenaarschap te tonen. Voor zijn ontwerpen past hij heel uiteenlopende  materialen, texturen en technieken in deze kleur toe. Hij laat op zijn aanwijzingen stoffen als ‘gazar’ en ‘zagar’ ontwerpen die ideaal blijken om zijn architecturale en volumineuze creaties uit te voeren. 

De jaren 50 en 60 worden beschouwd als de hoogtepunten uit zijn carrière.  Domineerde in die tijd de getailleerde New Look van Christian Dior het modebeeld, Balanciaga kiest voor comfort en bewegingsvrijheid, voor volume in plaats van beperkende vormen.

Zijn ontwerpen worden in het museum getoond op zwarte pasvormen in glazen vitrines. De wanden van de zalen zijn grijs geschilderd. Naast de japonnen en mantels zijn er ook schetsen van zijn ontwerpen getoond, schetsen die de eerste coupeuses daarna nader uitwerkten. Wij zagen een uiterst chique en ingetogen presentatie van zijn werk.  

Suze Robertson, Panorama Mesdag            Na deze tentoonstelling bezochten enkelen van ons nog de tentoonstelling in Panorama Mesdag, gewijd aan het werk van Suze Robertson (1855-1922) Deze kunstenares is slechts in kleine kring bekend en zij verdient vele malen beter. Zij was een feministe avant la lettre en kreeg het tijdens haar studie aan de academie voor elkaar om als student deel te mogen nemen aan de klas modeltekenen, in haar tijd vanwege de naaktmodellen, alleen voorbehouden aan mannen.

Zij heeft een stevige stoere manier van schilderen en vanwege haar keuze van onderwerpen is ze ook ‘de vrouwelijke Van Gogh’ genoemd.  Suze Robertson heeft een heel persoonlijk oeuvre geschilderd met een constant hoge kwaliteit. Een stormachtige ontwikkeling, zoals wij die bij Van Gogh zien, ontbreekt bij haar en dat maakt een vergelijking niet volledig waar.                                

peter sas