Berichten uit de Spaanse hoofdstad (6)
'Amigos' de España
Terwijl in Amsterdam op zondag 12 november 2023 tienduizenden mensen de ‘Mars voor Klimaat en Rechtvaardigheid' liepen, trokken op hetzelfde moment in Spanje honderdduizenden mensen door steden als Madrid, Barcelona en Sevilla. Ook in een soort mars voor ‘Klimaat’ en ‘Rechtvaardigheid', maar veel grimmiger van aard. De Spaanse mars voor ‘Rechtvaardigheid' ging over politieke onvrede. Ook wat betreft het 'Klimaat' ging het daarover. Het 'politiek klimaat' in Spanje is namelijk oververhit geraakt.
Die zondag zou ik, zoals ik gewend ben op zondagen, een wandeling maken over 'el Rastro', één van de grootste vlooienmarkten in Spanje. De Rastro hoort bij Madrid zoals het Waterlooplein bij Amsterdam, maar dan veel groter van omvang.
De Rastro ligt in de wijk La Latina. Verspreid over verschillende straten en pleinen stallen handelaren iedere zondag hun goederen uit in kramen, op tafels of op de grond. Het is altijd behoorlijk druk maar de sfeer is ontspannen, ondanks de vele toeristen, authentiek en met een hoge aanwezigheidsfactor LGTBI. In de omgeving vind je talrijke zaken met antiek, brocante, vintage, kunst etc. Echt een 'must' tijdens een bezoek aan Madrid. Echter, ik ben die zondag niet naar de Rastro geweest.
Immers, een gewaarschuwd mens telt voor twee. De conservatieve Partido Popular(PP) had opgeroepen tot een grootschalige manifestatie als protest tegen de voorgenomen amnestie aan Catalaanse politici betrokken bij de afscheidingspoging van 2017, zoals Carles Puigdemont, ex-president van de Generalitat de Catalunya en huidig lid van het Europees Parlement voor 'Junts per Catalunya'. Laat nu nét deze partij 'Junts' een cruciale rol spelen in het proces dat op gang kwam na de verkiezingen in juli j.l. om een nieuwe regering te vormen.
De regering van premier Pedro Sanchez (PSOE) wil aan de macht blijven en heeft daarvoor extra steun (zetels) nodig: zetels van de partij van Puigdemont, de Catalaanse separatistische partij 'Junts'. Sanchez heeft onlangs een akkoord bereikt met Junts over een nieuwe Amnestiewet. Voor wat, hoort wat.
Die wet moet, eenmaal van kracht, amnestie verlenen aan een groot aantal veroordeelde Catalaanse separatisten. Het akkoord maakte wél de weg vrij voor een nieuwe linkse regering onder leiding van Sánchez.
Nuestra Issa en haar 'vrienden'
Niets leek de aanstelling van Sanchez nog in de weg te staan... Niets? Nou, laten we even terugkijken naar de gebeurtenissen van zondag 12 november in Madrid. Het centrum, inclusief mijn geliefde Rastro, was volledig ontoegankelijk door enorme joelende mensenmassa's met vooral veel rood en geel, kleuren van de Spaanse vlag. Al die mensen hadden gehoor gegeven aan de oproep van de Partido Popular (PP) om de straat op te gaan.
In plaats van een ontspannen wandeling naar de Rastro zat ik die dag thuis voor ‘de buis’. Met grote verbijstering heb ik gekeken naar de tv-uitzending van TeleMadrid, een zender die, zacht uitgedrukt, nogal op de hand is van de PP. De beelden werden rechtstreeks uitgezonden vanaf de befaamde Puerta del Sol, thuisbasis van de ongekroonde 'koningin van Madrid' en president van de
Autonome Gemeenschap Madrid, mevrouw Isabel Ayuso (PP).
Als één van de drie sprekers werd ze aangekondigd als 'nuestra Issa', ‘onze Is(s)abel’. De twee andere sprekers waren José Luis Martínez-Almeida (PP), burgemeester van Madrid, en Alberto Núñez Feijóo, landelijk oppostieleider PP.
Allemaal gebruikten ze eenzelfde opzwepend taalgebruik, met een stemverheffing die de gemoederen meer deed verhitten dan de planeet van Greta Thunberg. En alsmaar hun tirades onderbrekend met dezelfde woorden: 'Amigos','Amigas', Vrienden, Vriendinnen, jullie geven om Spanje! Jullie zíjn Spanje! Wíj zijn Spanje!
Het zaad is gezaaid
Amigos, wát een demagogie: "de toekomst van Spanje staat op het spel", "de verborgen agenda van Sanchez", "Totalitarisme", "Dictatuur", "Sanchez moet aftreden", "naar de gevangenis met hem", "hij vertelt leugens, hij bedriegt, misleid", "Sanchez is een verrader", "een inhalige egoïst, enkel uit op
eigenbelang", "hij minacht ons intellect". "Een gevaar voor de rechtstaat en de democratie"! Amigos: "wij willen gelijkheid, gerechtigheid en waardigheid", "wij zijn Spanje", "voor ons is iedereen gelijk".
Na hun luidkeelse speeches vertrokken de drie sprekers met hun gasten, waaronder oud-premier Aznar (PP) en Santiago Abascal, huidig fractievoorzitter van de extreemrechtse partij Vox in het Congres van Afgevaardigden, naar de residentie van mevrouw Ayuso alwaar ongetwijfeld een voortreffelijk 'menú del
día' zal hebben klaar gestaan en honingzoete drank voor de overbelaste strot.
Maar..., al die andere ‘uitgenodigde’ honderdduizenden dan? Al diegenen die zich een uur lang lieten opzwepen en bejegenen als 'Amigos','Amigas' van Spanje? Die mensen wilden toen, en dat willen ze nog steeds, dóórpakken! Velen verspreidden zich die dag naar andere locaties om hun protesten voort te zetten, bijvoorbeeld naar het landelijke partijgebouw van de socialisten (PSOE).
Dát is wat nu nog steeds gaande is: dezelfde mensen blijven hun ongenoegen uiten, dagelijks, jongeren, ouderen, overdag, 's avonds, betrokkenen en minder betrokkenen, on(aan-)gepast gedrag, radicalisme, verbaal geweld en scheldpartijen zoals: ”Marlaska, maricón!” (flikker) en “Marlaska, hijo de puta!”
(klootzak). Marlaska is de Spaanse minister van Binnenlandse Zaken, homosexueel en getrouwd met een man.
Elke dag, gedurende geruime tijd, zien de bewoners van Calle Ferraz (Ferraz-straat) schreeuwende mensenmassa’s voor hun deur en voor de deur van het in die straat gevestigde landelijke hoofdkantoor van de PSOE.
Het zaad is gezaaid. Mensen raken verdeeld, verhit en een aantal gaat agressief gedrag vertonen. Het is nog maar het begin, meer manifestaties zijn aangekondigd door de PP en VOX.
Protest tegen afbraak rechten
Slechts één dag later na de demonstratie van zondag 12 november, werd maandagavond 13 november op diezelfde Puerta del Sol gedemonstreerd tegen de afbraak van LGTBI-rechten in Madrid zoals recent voorgesteld door de Partido Popular van mevrouw Ayuso. Diezelfde mevrouw die met haar 'amigos' de dag ervoor nog luidkeels schermden: "queremos igualdad, justicia y dignidad" ("wij willen gelijkheid, gerechtigheid en waardigheid").
Die maandagavond, ik was erbij, geen enkele ‘acte de présence’ van mevrouw Ayuso noch van haar amigos van zondag 12 november. Waar waren deze ‘amigos’ die de vorige dag ‘Gelijkheid, Gerechtigheid en Waardigheid’ zo hoog in hun vaandel hadden staan? Hun slogan geldt kennelijk niet altijd, overal en voor iedereen.
Waar was TeleMadrid die maandag? Wél podium bieden aan oppositiepartijen PP en Vox die alsmaar oproepen tot demonstraties en stakingen, maar geen enkele aandacht voor de omvangrijke LGTBI- manifestatie maandag. Enkel een vertoning van dezelfde opruiende beelden van de dag(en) ervoor en de protesten in Calle Ferraz. Het ‘LGTBI-nieuws’ werd volledig doodgezwegen.
Wie was (uiteraard) niet te zien bij de LGTBI-manifestatie maar wél diezelfde maandagavond in Calle Ferraz? Mijnheer Abascal van VOX. Deze keer in gezelschap van de Noord-Amerikaanse controversiële journalist Tucker Carlson, bekend om zijn extreemrechtse toespraken. Carlson was lid van de ‘Jesse
Helms Foundation’ en de ‘Dan White Society’. Dan White vermoordde de homorechtenactivist en politicus Harvey Milk in 1978. Jesse Helms was een van de meest actieve anti-LGBTQ-senatoren in de Amerikaanse geschiedenis, die zei dat AIDS het gevolg was van ‘onnatuurlijk’ en ‘walgelijk’ homoseksueel gedrag.
Op 16 november j.l. is Pedro Sánchez opnieuw gekozen als Minister-President na een uiterst ongemakkelijk debat in het parlement. In dat debat heeft Pedro Sánchez zich o.a. expliciet uitgesproken vóór de bescherming van LGTBI-rechten. Hij refereerde daarbij aan de denigrerende opmerkingen gericht aan minister Marlaska, binnen en buiten het debat, en, aan de opvallende aanwezigheid van Tucker Carlson in gezelschap van de heer Abascal bij de demonstraties in Calle Ferraz.
Géén van de oppostiepartijen heeft tijdens het debat ook maar één woord gezegd over het thema LGTBI. Zwijgzaamheid hoort bij herdenkingen, zoals de Nationale Herdenking op 4 mei. Het zwijgen in dít debat door de oppositie over het thema LGTBI is vermijding van de dialoog over het onderwerp. Met een dergelijke vorm van communicatie wordt niet alleen het heden doodgezwegen maar ook het verleden en de toekomst. Wat voor zin heeft herdenken als we er niet van leren?
Valse Vrienden
Dit alles doet mij denken aan het begrip 'falsos amigos', een taalfenomeen bij vertalingen Spaans - Nederlands. Een 'valse vriend' is een woord dat wij letterlijk vertalen, maar dat in het Spaans een heel andere betekenis heeft. Bijvoorbeeld: carta betekent niet "kaart" maar "brief".
Amigos, Amigas, wees gewaarschuwd: 'Amigo' vandaag, 'Falso Amigo' morgen...
Hasta la próxima !
Hans van Kasteren
Meer lezen? (Spaanse tekst)
https://www.madridiario.es/comunidad-lgtbi-manifestacion-sol
https://elpais.com/espana/2023-11-13/abascal-suma-al-presentador-ultra-estadounidense-despedido-por-fox-tucker-carlson-a-la-undecima-jornada-de-protestas-en-ferraz.html
https://www.huffingtonpost.es/politica/marlaska-maricon-arriba-espana-ni-puto-mena-canticos-contra-amnistia.html
Op de valreep nog een filmtip: Spaans Filmfestival Amsterdam, vanaf 24 november. Raadpleeg: https://amsterdamspanishfilmfestival.com/
.png)
.png)
.png)