Kennen jullie het Roze Senioren Café al? In een gezellige, vriendelijke en warme groep, die geaffilieerd is met het COC, voeren we goede gesprekken, hebben we plezier en vieren we verjaardagen. Vrienden die overleden zijn worden eervol en met diepe sympathie herdacht. Er zijn drankjes en kleine hapjes. De stemming is, zeker in deze donkere en vaak eenzame tijden, altijd erg opbeurend.
Onlangs traden Cees Walraven en Igor de Kort op. Het duo zong een repertoire van Nederlandse en internationale hits. We zongen en bewogen soms enthousiast mee, als de liedjes daartoe uitnodigden. Beide zangers brachten plezier of verdriet uitmuntend over. Igor liet een andere kant van zijn talent zien toen hij begon te ‘toveren’. In Jacques Brels’ Ne Me Quitte Pas riep hij een geschilderd masker tot leven dat hij smeekte om hem niet te verlaten. Het was een betoverend en ontroerend stukje theater. Het optreden van Cees en Igor werd beloond met een denderend applaus. Gefluisterde ‘Bravos!’ en ‘Meer, meer’ waren ook te horen.
Aan het eind van de bijeenkomst legden de aanwezigen zoals altijd hun bijdragen voor de kosten van de hapjes en drankjes in een schaal. We verheugen ons al op de volgende keer.
.png)
.png)
.png)