Foto: Anita Muschner

Het College van B&W kent de Andreaspenning toe aan personen die voor Amsterdam prestaties met een landelijke uitstraling hebben verricht op het gebied van sport, wetenschap, journalistiek, kunst, politiek, economie, media, onderwijs of musea. Roze voorgangers van Paul zijn onder andere Dolly Bellefleur, Siep de Haan (een van de initiatiefnemers van de Gay Pride), Hans Wijtenburg (oprichter van dragshowbar De Lellebel) en Cees Meijnen (organisator Evangelisch Roze Vieringen, ERV).

Overvallen
Paul Hofman organiseert op de laatste vrijdagmiddag van elke maand in de Oranjekerk een Regenboogbijeenkomstdie door vele lhbtiq+ -ers uit Amsterdam en (verre) omstreken wordt bezocht. Op 26 januari werd hij aan het eind “overvallen” door Rocco Piers. Namens het college van B&W reikte hij Paul de Andreaspenning uit voor zijn verdiensten, met name binnen de lhbtiq+- gemeenschap: beroepshalve was Paul redacteur van de Gaykrant en als vrijwilliger vormde hij een stimulerende kracht achter diverse activiteiten. Een daarvan is het maken van de jaarlijkse Q Glossy Zuid, een magazine waarvoor Paul spraakmakende lhbtiq+ Amsterdammers interviewt. Daarnaast is hij al vele jaren actief als vrijwilliger bij twee Amsterdamse kerken. In de Vredeskerk werkt hij als koster en in de Oranjekerk is hij betrokken bij de roze vieringen. Ook was Paul 15 jaar vrijwilliger bij de Voedselbank in Amsterdam-Zuid.

Weinig mensen met zo’n groot hart
Paul reageert nuchter op de onderscheiding. ‘Ik vind het prettig iets voor een ander te kunnen betekenen. Mensen met elkaar verbinden is het belangrijkste doel in mijn leven. Als het lukt, geeft me dat altijd weer voldoening’.

Minder bescheiden spreekt Krista Janssen over Paul. Zij is directeur / bestuurder van de Stichting Sociaal Ondernemend Opbouwwerk Zuid (SOOZ). Deze ondersteunt de Werkgroep Grey Pride Zuid waar Paul in Amsterdam-Zuid een van de drijvende krachten is. ‘Paul komt altijd op voor roze ouderen. Hij levert sinds vele jaren een onschatbare bijdrage aan de positie van de regenbooggemeenschap. Het is mede aan Paul te danken dat onze buurthuizen inclusieve centra zijn waar iedereen zich veilig en welkom voelt. Er zijn maar weinig mensen met zo’n groot als dat van Paul’.   

 

Indrukwekkende vorm van erkenning
In gesprek met Paul merk ik dat hij weliswaar nuchter, maar ook blij reageert op de toekenning van de Andreaspenning. ’Mijn coming-out was voor mijn ouders niet gemakkelijk. Toen ik na een carrière in de wereld van het recruitment (het werven van personeel in het hogere segment, JvR) mijn hart volgde en redacteur van een homoblad werd, vonden ze dat niet zo leuk, Mijn broer en zus hebben me gelukkig altijd gesteund. Zij reageerden nu zó attent op de Andreaspenning! Mijn broer noemde het zelfs een “indrukwekkende vorm van erkenning”. Mijn schoonzus mailde: “Ik weet zeker dat papa en mama trots op je zouden zijn geweest. Ze zouden niet alles gesnapt hebben, maar desalniettemin…". Het feit dat mijn ouders bij leven waarschijnlijk trots op me zouden zijn geweest, is voor mij het meest waardevolle aspect van deze onderscheiding’.