Na het lezen van het stukje door onze buurtgenoot Rob over Pasolini gingen mijn gedachten terug naar bijna vijftig jaar geleden. Ik zat in het examenjaar ‘72 /‘73. Eind oktober zou ons schoolreisje plaatsvinden. We hadden als klas deze keer inspraak, want het gebeurde allemaal natuurlijk wel in de nasleep van de jaren ‘60. De keus was tussen Parijs en de driehoek Aken, Trier en Keulen. De eerste optie viel af. Immer, Parijs was wat gewoontjes. Alle scholen gingen daar al naar toe en de Franse hoofdstad zou ongetwijfeld één van de eerste bestemmingen zijn voor als we nog groter waren. De twee optie leek ons wat exclusiever. Vooral ook omdat de leraar klassiek talen er misschien wel oren naar had…

Op maandag 23 oktober vertrokken we met een reisbus richting Duitsland. Het was allemaal heel spannend, want in die tijden was het voor velen van ons het eerste tripje naar het buitenland. Meteen over de grens in Noordrijn-Westfalen was het al raak: grote verkiezingsaffiches voor ene Kohl. Zulke affiches bestonden in ons land nog niet. En van Kohl zouden we pas later gaan horen. Kortom: het werd een week vol bijzonderheden die we thuis niet zo gewend waren: prachtige barokke kerken, een schitterende natuur en veel klassiek Romeinse oudheden. (Lees verder na afbeelding)



De reis zou op zaterdagavond worden afsloten met een film in een bioscoop aan de Hohestrasse van Keulen. Een film van Pasolini werd tijdens deze culturele gymnasiale schoolreis wel gepast gevonden. Naar zo’n verantwoorde film waren we met de klas wel eens eerder geweest: Het Zevende Zegel van Bergmann, The Agony and the Ecstasy van Carol Reed, en natuurlijk Medea van Pasolini. Een verfilming van de Decamerone leek dus bij voorbaat al een voltreffer. En Pasolini had zich met Medea tenslotte al bewezen.

Wij jongens hebben ongetwijfeld met verbazing over de filmkeuze, maar met plezier gekeken. Bij een aantal meisjes bleek dat laatste iets minder te zijn. De leraar maakte later op de avond of tijdens de reis terug op zondag excuses voor de film vanwege de “enkele licht erotische verhalen” (citaat Wikipedia). En dan zal het ongetwijfeld met name om de daarbij behorende beelden zijn gegaan…

Ach ja, wat een artikeltje op de website van RSA al niet los kan maken aan herinneringen!

Bart de Boer

========

Info:

De film is op YouTube volledig te zien in het Italiaans en Spaans en met ondertiteling. O ja, en je moet wel eerst toestemming geven, want "Deze video is mogelijk ongeschikt voor sommige gebruikers", aldus YouYube. Het is maar even dat je het weet! Ook Medea en Het Zevende Zegel zijn daarop te zien.

Voor het artikel van Rob, klik hier.

Foto: Hohestrasse, Keulen, oktober 1972