Interview met chansonnier Frans Bloem

Door Jaap van Riemsdijk


Het televisieprogramma First Dates is razend populair. In elke aflevering zien we hoe afspraakjes met een blind date verlopen. Steeds meer LHBTIQ+’ers doen mee. Eind vorig jaar zanger Frans Bloem (74), in Amsterdam onder andere bekend door zijn shows in het Paleis van de Weemoed en zijn optredens voor (roze) bewoners van Amsterdamse verpleeghuizen. Daar brengt hij samen met pianist Guus Westdorp een wervelend programma, voor de pauze als Frans en na de pauze in drag als zijn alter ego Maxime.

 

Gender- en agefluidity

Frans is een fascinerende persoonlijkheid, innemend en ook mysterieus door zijn gender- en agefluidity. Reden om hem beter te leren kennen.

We spreken elkaar medio januari als Frans net terug is van een tournee in Vlaanderen met danser/zanger Hendrik Lebon en gitarist Dirk Fryns: 24 huiskamerconcerten die warm werden ontvangen. Anders dan in ons land is het in België mogelijk op te treden. Eind januari volgen twee shows in het Cabaret Cuberdon in Gent. Daarna hoopt Frans ook weer in Nederland op het podium te staan met een bewerking van zijn in Mexico met veel succes uitgevoerde programma Beyond Borders.

Meerstemmig tijdens de afwas

Geboren en getogen in Groningen trok hij in 1971 met een Volkswagenbusje naar India. Daarna bezocht hij 52 landen en werkte als reisleider en tourmanager. Zijn kennis van vijf talen kwam hem goed van pas. Op een gelukkige dag logeerde Frans in New York. Hij voelde meteen de flow: If I can make it there, I’ll make it anywhere…

‘Ik besloot er een tijdje te blijven. Voor brood op de plank werkte ik als bordenwasser in restaurants. ’s Avonds ging ik uit en raakte ik verzeild in artiestenkringen. Ik wilde altijd al zingen, want daar was ik goed in. Bij ons thuis zongen we tijdens de afwas om de vaart erin te houden. Meerstemmig. Ik heb destijds met de gedachte gespeeld me aan te melden bij de Academie voor expressie door woord en gebaar in Utrecht, maar daar kwam het niet van. In New York waagde ik de sprong om als zanger te gaan optreden, met succes!’

 

Vanuit mijn eigen gevoel

‘In New York ontmoette ik Charles Aznavour die ik enorm bewonder. Hij heeft talloze chansons geschreven en ieder lied beschrijft een aspect van het leven. Ik ging zijn werk vanuit mijn eigen gevoel interpreteren en dat werd in New York gewaardeerd.’

In 2002 won Frans de Backstage Bistro Award, een onderscheiding die jaarlijks wordt toegekend voor ‘outstanding accomplishments and contributions by members of the cabaret community’ in de stad New York. Dat leidde tot een doorbraak naar een groter publiek. Later werd Frans ook uitgenodigd in andere landen en nog steeds treedt hij, behalve in New York en Nederland, geregeld op in België, Mexico en Thailand.

 

Wat doet ertoe in het leven?

In New York volgde Frans lessen van de Arica School, gebaseerd op technieken van filosoof Oscar Ichazo om met behulp van kosmische bewustwording met de wereld om te gaan. Ook sloot hij zich aan bij Humanity One, een beweging die de mensheid als eenheid ziet waarbinnen iedereen kan bijdragen aan een positievere wereld.

In professioneel opzicht zijn voor Frans belangrijke leermeesters Jery Grotowski en Konstantin Stanislavski. Grotowski wil blokkades opheffen die verhinderen 'zuiver' te acteren. Stanislavski legde de basis voor wat Method acting is gaan heten: een techniek waarbij de acteur eigen ervaringen gebruikt om een karakter zo waarachtig mogelijk weer te geven.

‘Het stellen van vragen is voor mij cruciaal. Wat doet ertoe in het leven? Welk statement wil ik maken? Waarom zing ik dit lied nu? Wat kan een lied voor een ander betekenen? Alleen op die manier lukt het me de essentie van een lied over te brengen op het publiek. Ik stel mijn repertoire vooral intuïtief samen. Vaak kom ik uit bij Aznavour, maar ook maak ik graag gebruik van werk van Jacques Brel en Ramses Shaffy.’

Nobody has the right to be the judge

Elk jaar doet Frans mee aan het Ouderensongfestival. Dit landelijke evenement voor 55-plussers bestaat uit voorrondes in diverse gemeenten, twee prefinales in de theaters van Houten en Heerenveen en de grande finale in het Amsterdamse DeLaMar. Hij behaalde in 2021 een plaats in de finale, die vanwege de coronamaatregelen uitgesteld moest worden naar 2022. Frans zingt er Aznavour’s What makes a man over het leven van een travestie-artiest.

‘Nobody has the right to be
The judge of what is right for me
Tell me if you can
What makes a man a man’

 

Te weinig chemie

De vraag What makes a man stelt Frans ook zichzelf sinds zijn Amerikaanse partner Dennis vorig jaar na een lang ziekbed overleed.

‘Ik sta weer open voor een nieuwe relatie. Als roze senior, minder vertrouwd met de datingscene dan de jongere generatie, is het nog niet zo gemakkelijk met iemand in contact te komen. Het televisieprogramma First Dates bood een kans. Het werd een prettige ontmoeting, maar voor mij was er te weinig chemie voor een relatie. Eigenlijk moet je ook niet op zoek gaan. Ik hecht aan serendipity: waardevolle dingen vinden zonder ernaar te zoeken, bij toeval positieve ontdekkingen doen. Een soulmate komt hopelijk nog eens op mijn pad…’

 

De prachtige uitvoering van What makes a man door Frans Bloem is te zien via

https://fransbloem.net/images/video/OuderenSongfestival2021.mp4